pójść w czyjeś ślady

См. также в других словарях:

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

• pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… …   Słownik frazeologiczny

• pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wstąpić — dk VIa, wstąpićpię, wstąpićpisz, wstąp, wstąpićpił wstępować ndk IV, wstąpićpuję, wstąpićpujesz, wstąpićpuj, wstąpićował 1. «wejść na krótko, wejść przechodząc, przy okazji; zajść, zajrzeć, wpaść» Wstąpić na kawę, na lody. Wstąpić do znajomych,… …   Słownik języka polskiego

• zapatrzyć się — dk VIb, zapatrzyć sięrzę się, zapatrzyć sięrzysz się, zapatrzyć siępatrz się, zapatrzyć sięrzył się zapatrywać się ndk VIIIa, zapatrzyć sięruję się, zapatrzyć sięrujesz się, zapatrzyć sięruj się, zapatrzyć sięywał się 1. częściej dk «utkwić w… …   Słownik języka polskiego

• ślad — 1. Ani śladu kogoś, czegoś; ani śladu, ani popiołu «kogoś, czegoś nie ma, nie widać»: Carlos jeszcze raz rozgląda się po cudzym wnętrzu, ale na próżno. Ani jednego zdjęcia. Notatnika z adresami też ani śladu. P. Siemion, Łąki. Z Rzeczypospolitej… …   Słownik frazeologiczny

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny